Waarom herdenken we op 16 augustus?

De herdenking vindt plaats op 16 augustus, één dag na de Nationale Herdenking van 15 augustus en één dag vóór de Indonesische Onafhankelijkheidsdag op 17 augustus.

15 augustus 1945 markeert het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. Op 16 augustus staat het bredere koloniale verleden centraal: de Japanse bezetting, de dekolonisatie en de nasleep na 1949. Een dag later, op 17 augustus, roept Soekarno de onafhankelijkheid van Indonesië uit.

We herdenken bewust op 16 augustus, de dag vóór de Indonesische onafhankelijkheidsdag. Zo ontstaat er een eigen moment om stil te staan bij onderdrukking, koloniale ongelijkheid en de lange nasleep daarvan.

Wat is de Dekoloniale Herdenking?

De Dekoloniale Herdenking staat stil bij het koloniale verleden en de sporen die daarvan tot op vandaag zichtbaar zijn. Erkenning, bewustwoording en verbinding vormen de kern.

Verhalen uit Indonesië, Indië en Nederland krijgen een plek, zodat gemiste perspectieven zichtbaar worden. Niet alleen om terug te kijken, maar ook om ruimte te maken voor dialoog in het heden.

De Dekoloniale Herdenking is (nog) geen officiële nationale herdenking. Het is een groeiend burgerinitiatief dat steeds meer erkenning krijgt. De betrokkenheid vanuit de samenleving neemt toe.

Hoe is de Dekoloniale Herdenking ontstaan?

De Dekoloniale Herdenking begon in 2020 als burgerinitiatief bij het Monument Indië-Nederland in Amsterdam.

Ze ontstond omdat bestaande herdenkingen vaak onvoldoende ruimte boden voor een dekoloniaal perspectief, de verhalen van mensen met Indische en Indonesische achtergronden.

Zo groeide de Dekoloniale Herdenking uit tot een jaarlijks terugkerend moment in augustus. Met groeiende erkenning en betrokkenheid in samenleving.

Betekenis en ervaring

De herdenking bestaat uit toespraken, met muziek, persoonlijke verhalen, kransleggingen en momenten van stilte. Bezoekers ervaren het als een moment van erkenning en verbondenheid.

Het brengt generaties samen. Voor de één is familiegeschiedenis, voor de ander een eigen ervaring. De diversiteit van perspectieven maakt ruimte voor dialoog.